เนื้อพระนางพญาแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ
- กลุ่มเนื้อละเอียดปนเนื้อหยาบแก่ว่าน
- กลุ่มเนื้อหยาบคล้ายพระผุ มองเห็นมวลสารต่างๆได้ชัดเจน ดูแล้วไม่สวยงามนัก
- กลุ่มเนื้อแก่แร่ เนื้อพระชนิดนี้จะปรากฏมวลสารเม็ดใหญ่ๆโผล่ขึ้นมาให้เห็นชัดเจน
พระนางพญาสร้างครั้งแรกจะมีลักษณะแข็งๆ คือพระพักตร์ ไม่มีตา จมูก ปาก เพราะแกะแม่พิมพ์โดยช่างฟีมือระดับชาวบ้าน สร้างครั้งที่สองในยุคขององค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช บางพิมพ์จะมีรูปทรงและรายละเอียดพระพักตร์สวยงามมากขึ้นคือ มีตา จมูก ปาก เพราะได้นำช่างหลวงมาช่วยแกะแม่พิมพ์
ดังภาพถ่ายที่นำมาขยายใหญ่ให้ผู้ที่สนใจได้ดูกันเป็นบุญตา ถ้าจะดูกันให้เห็น ชัดเจนกว่านี้ ก็นำเอากล้องถ่ายรูปที่มีคุณภาพสูงๆมาถ่าย แล้วนำไปโหลดเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ ( ขยายดู )
ถ้าใครยังพูดว่าพระที่นำมาให้ดูเป็นตัวอย่างนี้เป็นพระใหม่ พระเก๊ พระปลอม พระผิดพิมพ์ ก็ถามเขาด้วยว่า วัดนางพญามีการสร้างพระเครื่องกันมา แล้ว กี่ครั้ง กี่หน เปลี่ยนเจ้าอาวาส เปลี่ยนพระเกจิอาจารย์มาแล้วกี่รูป
ในปัจจุบันเจ้าอาวาสตลอดทั้งพระเณร และคนที่มาอาศัยอยู่ในวัดนาง พญา ล้วนเป็นคนต่างถิ่นมาบวชและมาอาศัยอยู่ด้วยกันทั้งนั้น ข้อมูลที่เกี่ยวกับพระนางพญายุคเก่าๆ สอบถามแล้วไม่มีใครรู้เรื่องกันเลย คนพื้นที่ดั่งเดิมที่อาศัยอยู่ใกล้วัดก็เหลืออยู่ไม่กี่คน บางท่านบอกว่าเกิดมายังไม่เคยเห็นพระนาง พญาแท้ๆ เลยก็มี
ปัญหาที่พบบ่อยคือ เวลามีคนนำพระนางพญาที่ได้รับจากพ่อแม่ปู่ย่าตายายไปให้ผู้ที่อ้างตัวเป็นเซียนดู ก็มักจะได้รับคำอธิบายบอกว่า เป็นพระใหม่ พระเก๊ พระปลอม พระผิดพิมพ์ ทุกครั้ง ไม่มีใครอธิบายให้ชัดเจน ว่าพระเก๊ ( เก๊ยุคไหน ) พระปลอม ( ปลอมยุคไหน ) พระผิดพิมพ์ ( ผิดพิมพ์ของใคร ) เป็นคำกล่าวกว้างๆ ของคนรับซื้อและให้เช่าพระเครื่องใหม่ๆยุคปัจจุบัน ซึ่งไม่มีความถนัดในการดูพระกรุและพระเก่าอะไร
พระนางพญายุคขององค์พระวิสุทธิกษัตรีย์ และยุคขององค์สมเด็จพระ นเรศวรมหาราช มีทั้งพิมพ์หนา พิมพ์กลาง พิมพ์บาง เล็กสุดพิมพ์สังฆาฏิ ต่าง กันตรงที่ พระนางพญาสร้างในยุคขององค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชมีขนาดเล็กกว่า พระนางพญาที่สร้างในยุคขององค์พระวิสุทธิกษัตรีย์เล็กน้อย
ขอย้ำพระนางพญา เป็นพระในตำนานประวัติศาสตร์ชาติไทยนอกตำ รา ที่จัดสร้างขึ้นจำนวนมาก หลายพิมพ์ หลายขนาด หลายสี ไม่มีการจดบัน ทึก ไม่มีตำราเรียนสืบทอดต่อกันมา ยากแก่การจดจำ อีกทั้งไม่มีหลักฐานและข้อมูลอื่นใดที่จะยืนยันได้ว่า พระแท้กับพระไม่แท้ต่างกันอย่างไร สมาคมและผู้เชี่ยวชาญในการดูพระเครื่องหรือเซียนยุคปัจจุบัน ก็ไม่สามารถหาหลักฐานและเหตุผลอื่นใดมาสรุปได้ ว่าพระแท้หรือไม่แท้ เพราะไม่มีใครเกิดทัน จะไปเอาข้อมูลและหลักฐานมาจากไหน นอกจากประวัติการสร้างที่คนรุ่น ปู่ย่าตาทวด ท่านจดบันทึกสืบทอดต่อกันมา และร่องรอยความเก่าแก่ทางธรรมชาติที่ผ่านกาลเวลามานานนับร้อยปีเท่านั้น ที่จะการันตีได้ว่าพระแท้หรือไม่แท้
พระของใครจริง พระของใครปลอม คนจ่ายเงินเท่านั้น ที่จะต้องเป็นคนใช้วิจารณญาณ ในการตัดสินใจกันเอง ว่าจะเชื่อเหตุผลจากบุคคลที่เกิดในยุคเดียวกัน หรือจะเชื่อร่องรอยความเก่าแก่ทางธรรมชาติ ที่ผ่านกาลเวลามานานนับร้อยปี
ส่วนมากพอไปดูพระนางพญาที่เขายืนยันการันตี ว่าเป็นพระแท้ของจริง แม้แต่คนที่ดูพระไม่เป็นก็ยังรู้ว่า พระเก๊ พระปลอม พระใหม่ เพราะไม่มีหลัก ฐานความเก่าแก่อะไรหลงเหลือไว้ให้ดูเลย บางองค์ด้านหน้ามีรอยสึกกร่อนจน จำหน้าแทบไม่ได้ แต่พอพลิกไปดูด้านหลังกลับมีลอยนิ้วมือปรากฏชัดเจนเป็นต้น ถามว่าเวลาคนแขวนสร้อยห้อยพระเครื่อง ด้านไหนถูไถไปมากับหน้าอกมากกว่ากัน สมัยโบราณยังไม่มีการใส่กรอบมิดชิดเหมือนปัจจุบัน
พระนางพญาของแท้ เปรียบเสมือน ( เพชรแท้ ) พระนางพญาปลอมเปรียบเสมือนเม็ดทราย เมื่อเจอพระเก๊ พระปลอมอย่าเพิ่งท้อ พระแท้ของจริงยังมีอยู่ สมควรยิ่งที่จะหามาเก็บสะสมไว้เป็นมรดกแก่ลูกหลาน ยิ่งนานวันก็ยิ่งหายากและเป็นที่ต้องการมากขึ้น
ปกตินักนิยมสะสมของเก่าทั่วไป จะอนุรักษ์ร่องรอยความเก่าแก่ทางธรรมชาติไว้ให้อยู่ในสภาพเดิม ๆ จะไม่ทำลายหลักฐานความเก่าแก่ตามกาลเว ลาที่ผ่านมาทิ้งไปโดยเด็ดขาด ถ้าเป็นพระเครื่องก็ยิ่งจะรักษาสภาพความเก่าแก่ไว้เป็นหลักฐานในการสร้างไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไปทำลายทิ้ง นอกเสียจากจะ พยายามทำปลอมกันขึ้นมาใหม่ แต่ถึงอย่างไรก็ไม่สามารถทำเลียนแบบความเก่าแก่ตามธรรมชาติที่ผ่านกาลเวลามานานนับร้อยปีได้ ถ้าใช้เหตุผลทางธรรม ชาติและประวัติการสร้างเข้ามาพิจารณาร่วมด้วย ก็จะช่วยให้การตัดสินใจหาพระนางพญาแท้ไว้ครอบครองได้มั่นใจมากยิ่งขึ้น
การมุ่งดูพิมพ์หรือดูรูปทรงขององค์พระเครื่องเหมือนสมัยโบราณ มีโอ กาสถูกหลอกได้ง่าย เพราะแม่พิมพ์และรูปทรงขององค์พระสามารถใช้ ( เรซิ่นหรือไฟเบอร์กล๊าส ) ทำปลอมกันได้ง่ายมาก แต่จะทำเทียมเลียนแบบความเก่าแก่ตามธรรมชาติที่ผ่านกาลเวลามานานๆนั้น ทำไม่ได้แน่นอน
